Göksel Uri, aşağıdaki hikayeyi yollamış.
Örnek ve ders alalım diye.
Okuyalım bakalım.
***
Adamın biri, hiç aksatmadan sürekli olarak bir arkadaş grubunun toplantılarına katılıyordu.
Bir süre sonra ansızın kimseye haber vermeden, toplantılara katılmaz oldu.
Birkaç hafta sonra gruptan bir arkadaşı, bir gece onu ziyarete gittiğinde, onu tek başına ; yanmakta olan, parlak ateşli bir şöminenin karşısında buldu.
Adam arkadaşını buyur etti.
Huzurlu ve sessiz bir atmosfer ortama hakimdi.
Her ikisi de şöminede kırılmış, yanmakta olan odunun etrafında, adeta dans eden alevleri seyrediyorlardı.
Birkaç dakika sonra misafir, şömine içinde yanmakta olan odunları inceleyerek, en güzel, parlak ışığı saçan odunu seçti ve maşa ile onu şöminenin kenarına koydu ve yerine oturdu.
Ev sahibi olanı biteni izliyordu.
Arkadaşının hareketlerine cezb olmuştu.
Az bir süre sonra, yanmakta olan o güzel alevli kısım odundan ayrıldı ve söndü.
Bir an için parladı ve sonra tamamen söndü.
Kısa bir süre önceden ısı ve ışık saçan nesne, siyah ve ölü bir ağaç parçasına dönmüştü.
Misafirin gelişinden itibaren aralarında çok az bir konuşma geçmişti.
Gitmeye hazırlanmadan önce misafir olan adam, o faydasız ağaç parçasını, maşa yardımı ile yanmakta olan ateşin ortasına koydu.
Ağaç parçası hemencecik canlandı ve etrafındaki kor ateşlerin yardımı ile tutuşarak yandı.
Misafir gitmek için ayağa kalktı.
Ev sahibi "Ziyaretinizden dolayı ve bana verdiğiniz güzel dersten müteşekkirim.
Yakında grubumuza döneceğim" dedi.
Neden böylesine bir grup hayatımızda önemlidir?
Çok basit.
Gruba her yeni katılan üye, diğerlerinden ısı ve ateş alır.
Hatırlatmaya lüzum var ki, grubun üyeleri, ateşin bir bölümünü oluştururlar.
Ayrıca hatırlamalıyız ki, biz birbirimizin alevini yakmakla sorumluyuz.
Birliği öncelikle kendi aramızda sağlamalıyız ki, ateş gerçekten kuvvetli, etkili ve sürekli olsun.
Ateşi ateş içinde saklayın.
Aykırı düşünceler ve yanlış anlaşımlar bazen bizi üzebilir.
Bu önemli değil; önemli olan bizim buradaki birbirimize olan bağlılığımız ve aramızdaki karşılıklı sevgimizdir.
Biz buradayız ki, birbirimize mesaj gönderelim, öğrenelim, fikir alışverişi yapalım, birbirimizin sevinç ve üzüntülerimize ortak olalım ve bilelim ki,yalnız değiliz.
Biz ancak birlikte ve yana olursak birbirimizi tamamlarız.
Tıpkı bir zincirin halkaları gibi.
Alevi hep canlı tutalım.
Yukarıdaki yazı Farsça bir alıntının çevrisidir.
Humayun Yüksel tarafından, 14.10 2023'te dilimize kazandırılmış.