Yaş almış bilge insanlar
Görüşmek için eski arkadaşlar
Isınmak için eskiden yaktığımız odun
İçilecek eski şaraplar
Okunacak eski kitaplar
Böyle beş şey sıralanmış. Bu günler emekliler için en önemli günler olduğu için iyi bir şeyler var mı diye üzerinde düşünürken bunlar geldi aklıma.
Bende emeklilerden biriyim. Güzel bir yaşlılığın hayalini kuranlardan biri de benim. Bunun sırrı nedir diye düşünüyorum ve aklıma güzel bir yaşlılığın sırrı olarak ‘Yalnızlıkla yapılan onurlu bir anlaşma’ diye geliyor. Sanki büyük dağa tırmanıyor gibi yaşlılık ama tırmanırken gücünüz azalırken, bakışlarınız daha özgür, vizyonunuz daha geniş ve dingin oluyor. Sanki yaşlandıkça çocukluğumuzdaki oynadığımız dinginlik geri geliyor.
Güzel bir yaşlılık özlerken…
Milyonları bulan emekliler, kurbanlık koyun gibi enflasyon canavarının önüne atılmış vaziyette, kendilerini kurtaracak bir ip bekliyorlar. Güzel bir yaşlılık hayali, özlemi çoktan enflasyon seline kapılmış gitmiş ve emekliler bunu da biliyorlar zaten.
Çarpık ve güven vermeyen bir sistemin içinde bir ömür çalışmanın ardından, eriyip gidiyor kazanımları emeklilerin.
Ne zaman bankaya gitsem, bireysel müşteri koltuğunda, bir yaşlı adamla genç bir adam birlikte oturuyorlar bankoda. Neden biliyor musunuz? Çünkü o emekli insan, ya oğluna, ya torununa emekli maaşından ödenmek üzere kredi çekmek için oturuyorlar o bankoda. Ömrünün final yıllarında, kendi hayallerini bir kenara bırakıp, kendine bile yetmeyen emekli maaşından, yıllarca ödenecek kredilere imza atıyor emekli insanımız.
Su yükseldikçe, suda yüzen teknelerde yükselmez mi?
Bizim ülkemizin sisteminde su yükseldikçe emeklinin teknesi aşağı doğru batıyor. Neden bu benzetmeyi yapıyorum derseniz, çok basit bir örnek olarak emeklilerin maaşının erimesini, küçük bir kıyaslamayla, anlatabilirim. Mesela emekli vatandaşın bazılarının maaşı, daha önceki dönemlerde, asgari ücretin üstündeyken, nasıl oluyorsa asgari ücretin altına düşüveriyor. Ali cengiz oyunu desen, bu duruma zayıf kalır diye düşünüyorum.
‘Yalnızlıkla yapılan onurlu bir anlaşma’ sözü çok önemli…
Daha önce de yazmıştım. Emekliler çok yalnızlar. Hep fedakârlıklar onlardan bekleniyor. Koca ailelerini, son nefeslerine kadar taşımak gibi bir görevleri var. Çocuklarını okutacaklar, onları iş bulana kadar sırtlayacaklar. Biter mi, bitmez tabi evlenecekler. İşleri varken çocukların sevinen emekliler, birden işlerinden olunca çocuklar, sırtlamak görevine yeniden başlayacaklar.
İyi olan ne var?
Evlerden çıkamayınca, eski dostlarla da buluşamıyor insanlar. Odun nostalji oldu zaten. Eski bir şarap içmek, emeklinin ne haddine değil mi? Kitaplar, okunası kitaplar, gel al alabiliyorsan. Kitapların fiyatları uçmuş, kargo ücretleri şaşırtıcı değil mi?
Bakalım yine hangi masal anlatılıp, emekli maaşları kuşa döndürülmeye çalışılacak.